Ceviz Kelebeği: Misafir

kanatları geri veriyorum
özgür olmak için uçmak istemiyorum
sürünerek,
beyazımdakini her köşene dolayarak
ellerinle ördüğüm
bir patika yaratıyorum
tüm çizgilerine basıyorum
takıldığım yerden ipleri toplayıp

kozamı tekrar ve tekrar
ve hep
durulmadan
çözüp düğümleyerek tekrar ve tekrar

ve hep

durulmadan

çözüldüğü yerden kesip
bir parçasını yutuyorum
eksilenler fark edilene kadar
iç’ imde saklıyorum

beyaz bir ev diktim kendime
ortasında bir yarık
gün ışığı sızsın, kanatlarımı benden alsın
ortasında bir yırtık
kaçtığıma dönerken misafirim zorlanmasın
orta yerimde bir sızı
gelen nefes alsın

Fotoğraf&Şiir: Rana Mengü