Al Gürültülerimi İçimden

koskoca bir geçmişin gölgesinde aradığım güneşi
ve bir türlü yüz güldürmeyen nisan aylarımı
annemin hiç anlamadığı yarım sancıları
ve seni
kaldırıyorum göğsün ücralarına
olur da gidersen
hatırlamak için bir gün

tanıdık mı bu cehennemden nem alan ıslaklık
boynuma kayarken yüzümün ortasından
bittiği yerden ellerin ateş dediğim tutku
sırtımdan aşağıya iniyor ordular
ve sana gelemediğim yollar
bağ oluyor dizlerimde
bekle yine de

hanuman’ın mezarı başında otururum hala
inanmadığı tüm parçalarım için suçlanan
benim eksildikçe tamamlanan
girdiği bu mezarın taşını
uyanıp vursun başıma
alsın bu telaşımı
içimden
ben gitmeden

gözlerinde uyuyup uyanır
sabahları nükseden sevişmeler
korkunun bilmediği adres yoktur
akşamdan kalma sevişmeleri
bozulmasın diye göğsüme saklıyorum
bir gün kitlediğim bir kapı
olur da ansızın çalarsa
açma
gitmelere yer yok burada

yokuşlar iniyorum sana gelmek için
kabusların oyduğu kuyular kapanıyor içimde
umudu iki kaburga arasına sıkıştırarak
al gürültülerimi içimden

bir gün olur da ayaklanıp sana gelebilsin diye
birkaç cümle isyan tutuştur ardımdan
dur ve yenilgimize bak

dokunabildiğin
ve dokunmayı sevgi bildiğin her anın öyküsünde
seni sevdiğimi alıntılıyor aklım

oku yine de

Hazal Kebabci
Çizim: Angelina Alzona